Νουμπάρ πασάς

(Σμύρνη 1825 – Παρίσι 1899). Αρμένιος πολιτικός. Σπούδασε στην Ελβετία και στο Παρίσι με έξοδα του συμπατριώτη του Μπογκός μπέη, υπουργού του Μοχάμετ Άλι της Αιγύπτου. Μετά τις σπουδές του εγκαταστάθηκε στην Αίγυπτο, όπου υπηρέτησε τον ηγεμόνα Μωχάμετ Άλη ως ιδιαίτερος γραμματέας του. Ο Μωχάμετ Άλη του ανέθεσε διάφορες κρατικές αποστολές στη Βιέννη και στο Λονδίνο, τις οποίες και πραγματοποίησε με επιτυχία, οπότε και του απονεμήθηκε ο τίτλος του μπέη. Υπηρέτησε επίσης τους διαδόχους του Μωχάμετ Άλη και, στα χρόνια του Ισμαήλ, του απονεμήθηκε ο τίτλος του πασά, γιατί κατόρθωσε να πείσει τον τότε σουλτάνο της Τουρκίας να παραχωρήσει περισσότερα δικαιώματα στην Αίγυπτο. Αργότερα έγινε υπουργός Δημοσίων Έργων και το 1866 υπουργός Εξωτερικών. Στις ημέρες του ιδρύθηκαν τα λεγόμενα μεικτά δικαστήρια. Τέλος, έγινε πρωθυπουργός της Αιγύπτου, γεγονός που θεωρήθηκε απαράδεκτο, εξαιτίας της ξενικής του καταγωγής, από μεγάλα στρώματα του πληθυσμού και τελικά παραιτήθηκε. Το 1884, μετά την αγγλική επέμβαση στην Αίγυπτο, έγινε και πάλι πρωθυπουργός, αλλά τελικά ο διάδοχός του Ισμαήλ Τεουφίκ τον απομάκρυνε γιατί θέλησε να περιορίσει τα δικαιώματα της δυναστείας (1888). Το 1894 έγινε και πάλι πρωθυπουργός, αλλά τον επόμενο χρόνο αποχώρησε από την εξουσία και ιδιώτευσε στο Παρίσι, όπου και πέθανε. Ο Ν. πασάς εργάστηκε με ιδιαίτερο ζήλο για την ανάκτηση των δικαιωμάτων του αρμενικού έθνους, από τα σπλάχνα του οποίου, όπως συχνά διακήρυττε, προερχόταν. Ο γιος του Μπογκός, που πέθανε το 1922 στο Παρίσι διαδραμάτισε επίσης σπουδαίο ρόλο για την αναγνώριση των αρμενικών εθνικών αιτημάτων. Για τον λόγο αυτό και εξελέγη πληρεξούσιος στη Γαλλία του αρμενικού κομιτάτου.